Όταν μεθάνε οι φίλοι μου
πίνοντας βαριά ποτά να ξεχαστούν∙
να ξεχάσουν τις φάτσες εκεινών,
εκείνων που τους μάτωσαν.
Όταν μεθάνε οι φίλοι μου
βγάζουν τον ψυχισμό τους.
Κάνουνε το πικρό γλυκό,
πλησιάζουν τ’ όνειρο τους.
Όταν μεθάν οι φίλοι μου
πιάνουνε την κιθάρα
και παίζουνε παράξενα
του έρωτα τραγούδια.
Όταν μεθούν οι φίλοι μου
μην τους παρεξηγείτε,
άγγελοι είναι που μιλούν,
γι’ αυτό αφουγκραστείτε.
Από τη συλλογή: "Ο Κήπος με τα Ματωμένα Άνθη". Θεσσαλονίκη 2003.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου