Ακινησία αορτής

Στεφανωμένες δάφνες του Βορρά

Ακατάσχετα κυλίσματα στις λάσπες.

Αιώνιος ήλιος

Αιώνια κάψα

Αιώνιο Φως

Ανέσπερες άυπνες μέρες.

Καλαφατίζω τη θάλασσα

Καλαφατίζω τα κύματα

Ακινησία ωκεανού

Και ψόφος ασφυξίας

Η σκέψη μου.

Μια ζεστή μπίρα σ’ ένα παγκάκι

Ένα υγρό στριφτό τσιγάρο

Που με καπνίζει.

Μια χώρα που μ’ έχει εξόριστο

Εξόριστος απ’ την αγκαλιά σου.

Η λύπη έχει μονότονα χρώματα

Η μοναξιά κανένα.

Κόλαση στο ηλιοβασίλεμα.

Δεν ξέρεις πώς είναι

Να ματώνεις

Να τυφλώνεσαι

Στο αίμα των χαμένων στιγμών.

Βουτάω στην ακινησία.

Σε περιμένω,

Ένα σώμα που πάλλεται.

Καρδιακός ρυθμός που εκρήγνυται

Σα βεγγαλικό

Στην αύρα σου.

Βαπτίσου ξανά κι αιώνια

Μες το φιλί μου…

Βίβλος ή το πρωτογενές μυθιστόρημα

Βιβλίο: [ετυμολογία] ονομασία από τη Bίβλο, το μεγαλύτερο best seller  όλων των εποχών, που χάρη σ’ αυτό πήραν το όνομα τους όλα τα υπόλοιπα. Μιας και κανένα από τα υπόλοιπα συγγράμματα που έχουν κυκλοφορήσει ανά του αιώνες δεν κατάφερε να το ξεπεράσει σε πωλήσεις, έτσι του ανήκει δικαιωματικά η ονομασία μέχρι σήμερα. Με την ανέλπιδη όπως πάντα φιλοδοξία των εκάστοτε μυθιστοριογράφων να το ξεπεράσουν σε πωλήσεις και δημοτικότητα. Κι ίσως τότε να λέγεται «Οδυσσέας» ή «Δον Κιχώτης» ή κάτι άλλο. Κανείς δεν ξέρει να πει με σιγουριά.