Οι ψεύτικες γυναίκες που με συντροφεύουν
Στα κανάλια των ινών κι έπειτα φεύγουν.
Τάσσουν νύχτες γεμάτες λαγνεία και πόθο
Κι όταν ξημερώσει λύνονται τα μάγια.
Είναι μεγάλη η μοναξιά
Μέσα στο Δίκτυο
Των απρόσωπων προσώπων.
Κάποτε σκέφτομαι το παρελθόν.
Εκεί που τα λόγια είχαν αξία
Κι οι άνθρωποι μια υπόσταση.
Πέρα απο ιδεογράμματα
Και την αντανάκλαση
Των ψηφιακών αναπαραστάσεων.
Το σκοτάδι κρύβει παγίδες
Και το φως δείχνει την τέλεια απάτη.
Βρες άλλους τρόπους να αναστηθείς έρωτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου