Έζησα λίγο με το φίδι,
είδα τα μάτια σου οχιά.
Μόνος στην κόλαση σαν Ίρις,
αγάπησα της λάβας τη φωτιά.
Δάκρυσα στο γέλιο των Αγγέλων.
Βοά η ψυχή μου εκεί ψηλά.
Μ’ αγκάλιασαν οι μήνες και τα χρόνια,
σαν σ’ έρημου στρατώνα τη σκοπιά.
Παράτησα τον όφη για το κρίνο,
μα γύρισα ξανά στην ξενιτιά.
Αγγέλοι, Χερουβείμ και Πιραντέλλο,
Στο χέρι δείξτε την κλειδαριά.
Μαράζωσεν η μοίρα και οι φύλακες του Άδη∙
εκείνα τα πανάρχαια σκυλιά.
Σαν δίδυμο κελί στο παραγάδι,
κοντά σου ας σταθώ στο προσκεφάλι,
να πνίξουμε της θλίψης την πυρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου