Με θάρρος, με
πυγμή, με παρρησία,
θα παλέψουμε για
αιώνια ζωή.
Στους λάκκους με
θυμό, με τρέλα, μ’ αηδία,
σκούζει και μας σπρώχνει
ένα τερατόμορφο σκυλί.
Μας ρίξανε τα
ζόμπι του καθημερινού σ’ αχρηστία.
Καβαλήσαμε τον
άνεμο, τα κάστρα, τους αιθέρες.
Πετάξαμε σε
αιμάτινους, σκληρούς ουρανούς.
Μα οι αθάνατοι
γεννιούνται στις αλέες,
σε μαύρου,
πισσωμένου δάσους τους καημούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου