Να ξημερώνει σκοτάδι,
Να’ ναι το φως τόσο σκληρό
Σαν την αγάπη μας.
Να σ’ έχω μες τα χέρια μου
Και να τυφλώνομαι καρδιά μου
Μες τα ναυάγια του έρωτα μας.
Όμορφη που ’σαι όταν γελάς.
Να σ’ αγαπώ το πρόβλημα του αιώνα.
Πες μου που πας μέσα στην δίνη του κυκλώνα;
Κόρη ακριβή, μούσα Ισλανδή,
Λιώνω το χιόνι που σκεπάζει τα νύχια της ψυχής σου.
Στο κάστρο σου παλεύω για να μπω.
Είμαι ο ιππότης που σπάει τα ψηφιακά ψηφιδωτά
Περνώντας μέσα από γυάλινα δάση.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να σε πιάσει;
Ζόμπι γλυκό; Ο αστροναύτης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου