Στεφανωμένες δάφνες του Βορρά
Ακατάσχετα κυλίσματα στις λάσπες.
Αιώνιος ήλιος
Αιώνια κάψα
Αιώνιο Φως
Ανέσπερες άυπνες μέρες.
Καλαφατίζω τη θάλασσα
Καλαφατίζω τα κύματα
Ακινησία ωκεανού
Και ψόφος ασφυξίας
Η σκέψη μου.
Μια ζεστή μπίρα σ’ ένα παγκάκι
Ένα υγρό στριφτό τσιγάρο
Που με καπνίζει.
Μια χώρα που μ’ έχει εξόριστο
Εξόριστος απ’ την αγκαλιά σου.
Η λύπη έχει μονότονα χρώματα
Η μοναξιά κανένα.
Κόλαση στο ηλιοβασίλεμα.
Δεν ξέρεις πώς είναι
Να ματώνεις
Να τυφλώνεσαι
Στο αίμα των χαμένων στιγμών.
Βουτάω στην ακινησία.
Σε περιμένω,
Ένα σώμα που πάλλεται.
Καρδιακός ρυθμός που εκρήγνυται
Σα βεγγαλικό
Στην αύρα σου.
Βαπτίσου ξανά κι αιώνια
Μες το φιλί μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου